هیپنوتیزم

در این روش فرد لکنتی توسط تلقین و هیپنوتیزم آرام می­شوند و در حالت آرامش خوب تکلم می­کنند. اما عیب این روش دوام کم آن است.

روش جویدن تنفس

فروشلز در تعریف این روش چنین عنوان می­کند که «نخست درمورد ماهیت جویدن و حرکات گفتاری برای بیمار توضیحاتی داه می­شود. سپس از او خواسته می­شود که به­طور عادی، با لبان بسته و دهان خالی به جویدن بپردازد و در همان حال به حرکات زبانش توجه کند. سپس با گشودن دهان و استفاده از حرکات زبان و لب­ها، عمل جویدن را انجام دهد و در همان حین به صداسازی بپردازد. با انجام این روش، تصوری از یک زبان بیگانه پدید می­آید و بدین ترتیب، بیمار یاد می­گیرد که روان­تر صحبت کند.»

روش آرام­ سازی

«آرام سازی، ترس ­های موقعیتی را از بین برده و از بروز اختلالات گفتار و واکنش ­های اولیه و ثانویة همراه آن جلوگیری می­کند. به هرحال، آرام ­سازی به تنهایی کافی نیست، همچنان که آموختن چگونگی تنفس صحیح به تنهایی کفایت نمی­ کند. در اینجا ما با زنجیره ­ای از پاسخ ­ها درگیر هستیم که با ترس از موقعیت شروع ­شده و با بروز اختلال در آهنگ و عملکرد تنفس، به صورت تکرار و گیر ادامه می­ یابد. احساس گناه و اضطراب در موقعیت ­های آینده، به این سیکل معیوب مربوط می­شود»