تحلیل شخصیت تروریست از دیدگاه روانشناسی
۱۳۹۷/۳/۱
تحلیل شخصیت تروریست از دیدگاه روانشناسی : تروریسم ناپسندترین چیزی است که بشر به خود دیده است؛ زیرا آنان، زنان و کودکان را هدف قرار می‌دهند. تروریسم با ایجاد رعب و وحشت در بین مردم بی‌گناه، موجی از احساس ناامنی را در سراسر جهان گسترش داده است.
آیا تروریست‌ها همان لیمپن‌ها و بزه‌کارانی هستند که در سطوح سیاسی عمل می‌کنند؟ آیا تروریست‌ها جنایت کارانی فطری هستند که به آسانی ابزار زورپریستان می‌شوند؟ آیا تروریست‌ها دین‌دارانی هستند که به حکم دستورات دینی دست به زورگویی یا جنایت می‌زنند؟
کدام دین و کدام تفسیر دینی مجوز کشتار جمعی بی‌گناهان را به آنها می‌دهد. به واقع تروریسم چیست؟ چه عواملی در بروز آن موثر هستند؟ کاربرد خشونت و پرخاشگری از مولفه‌های اصلی در تعریف تروریسم است؛ لذا فهم دقیق از آن مستلزم شناخت حالات پرخاشگری و استفاده از خشونت است.
تحلیل شخصیت تروریست از دیدگاه روانشناسی
وجود آسیب‌های روان‌شناختی از جمله اسکیزوفرنی، پارانوئید و...؛ و اختلالات در ارضای نیازهای بشر موجب تشدید حس خشونت طلبی و بروز وقایع هولناک شده است. تحلیل سیستماتیک روان‌شناختی اذعان می‌دارد که برخی از حوادث تروریستی معلول وجود آسیب و اختلال روانی در فرد تروریست است و با ترمیم آن وضعیت، کمتر شاهد حوادث تروریستی خواهیم بود.
اولین انتشار مهم در روانشناسی تروریسم از یک روانپزشک به نام فردریک هکر (1976) بود که در تحلیل خود از تروریسم بر تنوع انگیزه ها تاکید بسیار داشت. نسل اول تحقیق درمورد علل ارتکاب تروریسم از اواخر دهه 1960 شروع شد و تا میانه دهه 1980 ادامه یافت که مبنی تحقیقات وابسته به تئوری روانکاوری بود که بنیان‌گذار آن فروید می‌باشد و نسل دوم تحقیقات توسط «جرالد پست» در سال 1984 به عمل آمد.
تروریسم نتیجه آسیب‌شناسی روانی یا نقص شخصیتی در تروریست‌ها است
او به این نتیجه رسید که تروریسم نتیجه آسیب‌شناسی روانی یا نقص شخصیتی در تروریست‌ها است. در این رویکرد تمامی تلاش‌های محققان در جهت تطبیق یافته‌ی روانشناسی با فرد تروریست می‌باشد که در نهایت بتوانند به این نتیجه برسند که آیا آسیب روانی در شخص می‌تواند منجر به تروریست شدن وی گردد؟
آیا در تروریست‌ها بیماری روانی خاصی مشاهده شده است؟ آیا تروریست شدن ریشه در عوامل روانی مانند بزهکاری دارد؟ نقش اختلال در فرایند رشد در تحقق تروریسم چه می‌باشد؟
با توجه به انگیزه‌های مختلفی که موجب ورود تروریست‌ها به حیطه اعمال مجزمانه می‌گردد و با توجه به اهداف غایی که گروه‌های تروریستی دنبال می‌کنند، نتیجه متفاوت خواهد بود.
در گروه‌هایی که عمدتاً با انگیزه‌های سیاسی، ملی و جدایی طلب وارد حوزه تروریسم می‌شوند، نشانه‌های بارزی از اختلالات روانی و اضطراب مشاهده نشده است. همانطور که در مصاحبه ای که با تروریست‌های ایرلند شمالی در سال 1984 انجام شد، دلیل روان‌شناختی که تروریست‌ها دچار اختلالات مغزی اند یا از نظر بالینی آشفته و مضطربند، مشاهده نشد.
در تحقیقات به عمل آمده از یک عضو گروه تروریستی آلمان غربی دلیل قطعی مبنی بر ناهنجار بودن این عضو کشف نگردید. عدم کشف نشانه‌های اختلالات روانی دلیل بر این نخواهد بود که تروریست‌ها همگی افرادی سالمند، زیرا تروریست‌های آنارشیستی نمونه‌های بسیاری از اختلالات مشاهده شده است؛ به عبارتی تروریست‌ها نه همگی عاقل‌اند و نه همگی دیوانه‌اند.
در برخی از گروه‌های تروریستی، در برخی از اعضاء بیماران روانی مشاهده‌اند. در این گروه‌ها نیز فقط بیماری روانی آنها را وادار به ارتکاب جرایم خشونت بار نمی‌کند. بلکه افراد دیگر این گروه هم می‌تواند دست به چنین جنایاتی بزنند.
