چگونه کودک و نوجوان را درست تربیت کنیم؟
۱۳۹۷/۲/۲
چگونه کودک و نوجوان را درست تربیت کنیم : تربیت صحیح یک انسان قبل از تولد شروع می شود به نحوی که نوزاد به دنیا آمده نه ماه از عمر سپری گشته است. به عبارت دیگر تربیت کودک از دوران جنینی آغاز می‌شود.
تربیت راز و رمزهای دارد که دانایی و توانایی و به کار بستن می‌خواهد. تربیت شور و عشق میطلبد. تربیت در عالم انسانیت بسان عشق به زیبایی در عالم هنر است.
تربیت، کودک را نمی آفریند بلکه او را در راه انسان شدن شکوفا می سازد همانگونه که عبادت نتیجه منطقی اسلام و ایمان است، انسان شدن نتیجه منطقی تربیت درست است.
درواقع تربیت پاسخ معقول و رضایت‌بخش به معمای هستی کودک است. تربیت سرود چگونه زیستن، چگونه اندیشیدن و سرانجام چگونه مردن به گوش جان کودک می خواند. کودک موجودی آماده برای انسان شدن است. اگر مربی اش خود انسان شده باشد.
چگونه کودک و نوجوان را درست تربیت کنیم
تربیت فرآیندی الهی و معنوی است و کودک باید محصول چنین روندی باشد تا بر اساس فطرتش به سوی مقصد سیر نماید و والدینی در این امر موفق‌اند که عملاً درست زندگی کنند و با داشتن چرایی در زندگی با هر چگونگی بسازند.
باید دانست انسان پردازی و کودک نوازی تنها در فضای عاطفی خانواده شکل، قوت و استمرار می یابد و در این محیط، عمل، فریادش بلندتر و رساتر از کلمات و جملات می‌باشد. حرکات و رفتارهای والدین و حتی دیگر اعضای خانواده اثر و اهمیتش مهم‌تر از انتقال مفاهیم و ارسال پیام‌های کلامی است.
همراهی عواطف و افکار با زندگی نه تنها برای سلامت نفسانی خود والدین مفید است، بلکه برای پرورش و تزکیه عواطف کودکان نیز سودمند خواهند بود.
به صور کلی، هماهنگی، هم رفتاری والدین در جمیع مسائل زندگی، به ویژه در جنبه های خانوادگی و در نگرش های تربیتی از قبیل چیستی امر تربیت و کیستی کودک و نوجوان نتیجه اش رشد و تکامل انسانی آگاه، است با عواطف متعادل. نداشتن تفاهم فکری و عملی توسط والدین، کودک را دچار بحران و تضاد می کند و او را در وادی سردرگمی رها می سازد.
لازمه کار با کودک داشتن صداقت و صمیمیت است
خودت باش و لزوم هماهنگی بین آنچه می گویید و آنچه می کنید و آنچه واقعا هستید.
روانشناسان می‌گویند، یکی از علل عمده اختلالات روانی در کودکان گسسته شدن روابط خانواده و یا اختلافات شدید خانوادگی است. این اشتباه پدر و مادر است که خیال می‌کنند میتوانند با پرده پوشی و صحنه سازی، کودک را از اختلافات عمیق خودشان در بی‌خبری نگه دارند و حال آنکه کودک از چهره و رفتارشان به شکاف و جدایی آنان پی خواهند برد.
نوجوانان در حد متعادل انتظار همخوانی در رفتار والدین خویش را دارند، ولی رفتار والدین گاه غیرقابل پیش بینی است. عدم توافق بین والدین نیز منبع دیگری از ناهمخوانی در رفتار با کودک و نوجوانان است.
به طور کلی ناهمخوانی در رفتار بزرگسالان، کودکان و به ویژه نوجوان را ناراحت و گاه عصبانی می کند.
عده ای از والدین پیوسته بین آسان گرفتن و سخت گرفتن در مورد فرزندان در نوسانند کودکان و نوجوانان می خواهند از امنیت حاصل از دانستن این کار چه کارهایی میتوانند بکنند و چه کارهایی نمی‌توانند بکنند برخوردار باشند. آنان دوست ندارند در یک دنیای نامطمئن زندگی کنند.
دنیایی که در آن به خاطر یک عمل یک روز مجازات شود و روز دیگر همان عمل به کلی نادیده گرفته می شود. نوجوانان به خوبی از ناهماهنگی بین گفتار و رفتار والدین خویش به ویژه در زمینه مسائل اخلاقی و ارزشی آگاه هستند و نسبت به آن حساسیت دارند. آنان در حل و فصل مواردی که دارای ارزش ها و معیارهای تعارض آمیز است، به کمک نیاز دارند.
جوانان، سختگیری و خشونت والدین را اگر ناشی از عشق و علاقه و براساس ضوابط صحیح و در عین حال همیشگی باشد. بهتر از ناهمخوانی در رفتار آنان یعنی گاهی سختگیری و زمانی است سهل گیری، می پذیرند. روانشناسان بر اساس تحقیقات دامنه داری در این زمینه گزارش می‌دهند که سختگیری و یا آزادی بی حد برای شکل یافتن شخصیت به مراتب خطر کمتر از ناهمخوانی در انضباط و دیسیپلین است.
بدترین همسران، آنهایی هستند که بلافاصله اثر سخن همسرشان را در دیگران خنثی می کنند.
تفاهم اساسی ترقی است. حضرت مسیح (علیه السلام)
